วันจันทร์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
วันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
ร้องไห้ไม่หยุด
ผมก็ร้อง ลูกก็ร้อง ปากแดง ตัว ใส เหมือนเตี่ยผมมากกว่า ผมดำ คิ้วเป็นคิ้ว กระหม่อมปิด(สงสัยแม่กระโดด ลิงโลดเยอะ และก็กินดอกอัญชัญ)ทำอะไรไม่ถูกเรียกแต่ลูก
นาทีแรกระหว่างพ่อกับลูก
ผมไปเตรียมหมวก ถุงมือ ถุงเท้า เสื้อ ตีห้าครึ่ง ลูกผมออกมาแล้ว เร็วมากผม ถาม พยาบาลว่าลูกผมใช่ไหม เขาบอกว่า ลูกผม น้ำตามันก็ไหล ผมถ่าย วีดีโอตั้งแต่ ออกจากห้องคลอด ถึงห้องอบ 15 นาทีหมอผ่าเรียบร้อย อัศจรรย์มากเลยครับ
หน้าห้องผ่าตัด
เป็นไงเป็นกันหน้าห้องผ่าตัด ตีห้า อธิษฐานกับพระเจ้าว่าให้ปลอดภัย ผมดูเวลา อืม ผ่าคลอด หนึ่งชั่วโมงครึ่ง ผมขอพบหมอก่อน เพื่อฝาก ภรรยา และลูก หมอออกมาเวลา ตีห้า สิบห้า
รอหน้าห้องคลอด
เตรียมพร้อมหน้าห้องคลอด รอตั้งแต่ สองทุ่มถึงตีห้า ฟังแต่เสียงร้องที่หม่องร้องออกมาหน้าห้องคลอด จากนั้น พยาบาลออกมาบอกตอนตี ห้า ว่าคลอดเองไม่ได้ต้องผ่า
วันพุธที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
สยบเสียงร้อง
วันที่ 6
ตื่นเต้น วันที่ 5
วันที่ 5 ตี 3 หม่องปวดท้อง ตี 4 ปลุกข้าพเจ้า มีมูกเลือด ออกมา ไม่ปวดมาก 8โมงเช้า ไปกินติ่มชำ ก่อนเกิดคลอด จะได้ไม่หิว
จากนั้นไปหาหมอ หมอบอกยังไม่คลอด เลยไปประชุมต่อที่พังงา ไปเยี่ยมเจี๊ยบท้ายเหมือง คุณลุงผู้พัน แปะเกียรติ คุณแม่ อ.อาทิตย์ จากนั้นมาทำแคร์เขาหลัก เต็มวัน
จากนั้นไปหาหมอ หมอบอกยังไม่คลอด เลยไปประชุมต่อที่พังงา ไปเยี่ยมเจี๊ยบท้ายเหมือง คุณลุงผู้พัน แปะเกียรติ คุณแม่ อ.อาทิตย์ จากนั้นมาทำแคร์เขาหลัก เต็มวัน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)